நானும் ஆங்கிலமும்

ஆங்கிலத்தில் என் ஈடுபாட்டின் துவக்கம்

    எனக்கு ஆங்கிலத்தில் ஒரு ஈடுபாடு எட்டாம் அல்லது ஒன்பதாம் வகுப்பில் தொடங்கியிருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். நான் நெல்லையில் ஷாஃப்ட்டர் உயர் நிலைப்பள்ளியில் படிக்கும் சமயம் எங்கள் சமஸ்கிருத ஆசிரியர் திரு. வெங்கடராம ஷாஸ்த்ரிகள் அவர்களின் மகன் ராமசுப்பிரமணியன் எனக்கு அறிமுகமானார். சுருக்கமாக எல்லோரும் அவரை ஆர். வி என்றழைப்பார்கள். அவர் என்னை விட இரண்டு மூன்று ஆண்டுகள் சீனியர் என்று நினைவு. நாங்கள் அடிக்கடி நெல்லை டவுண் மார்க்கெட் பகுதியில் காய்கறி மார்க்கெட்டின் மாடியில் அமைந்திருந்த அரசு பொது நூலகத்தில் சந்தித்துக்கொள்வோம்.

    டவுணில் கீழரத வீதியில் அமைந்திருந்த சைவ சித்தாந்த நூற்பதிப்புக் கழகத்துடன் இணைந்திருந்த பொது நூலகத்தில் பொதுவாகத் தமிழ் புத்தகங்கள் மட்டுமே கிடைக்கும். அங்கிருந்த பல துப்பறியும் மர்ம நாவல்களையெல்லாம் படித்தாகி விட்டது. அதனால், ஆங்கிலப் புத்தகங்களைத் தேடி அரசு பொது நூலகத்துக்கு வருவேன். அங்கேதான் ஆர். வியைச் சந்தித்தேன். அவர் தான் எனக்கு முதன் முதலாக ஆங்கிலத்தில் ஏர்ள் ஸ்டேன்லி கார்ட்னர் (Earl Stanley Gardner) எழுதிய பெரி மேசன் (Perry Mason) நாவல்களை அறிமுகப்படுத்தினார். ஐ. ஏ. எஸ் தேர்வுகளுக்காக ஆர். வி தன்னைத் தயார்படுத்திக்கொண்டிருந்த சமயம் அது. அவரேதான் எனக்கு Wilfred Funk எழுதிய Thirty Days to a More Powerful Vocabulary என்ற புத்தகத்தையும் அறிமுகப்படுத்தினார். பெரி மேசன் துப்பறியும் நாவல்கள் எனக்கு மிகவும் பிடித்துப்போய் விட்டது. தொடர்ந்து பொது நூலகத்தில் இருந்த எல்லா பெரி மேசன் நாவல்களையும் படிக்கத் தொடங்கினேன். வில்ஃப்ரெட் ஃபங்கின் புத்தகம் எனக்கு பல புதிய வார்த்தைகளையும் அதன் பிரயோகத்தையும் அறிமுகப்படுத்தியது.

    அந்தத் தாக்கத்தினால் நானும் சொந்தமாக என்னுடைய ஆங்கிலப் பாடங்களை எழுதத் தொடங்கினேன். ஆங்கிலத் தேர்வுகளில் என் சொந்த வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்தி விடைகளை எழுதினேன். ஆசிரியர் வகுப்பில் போர்டில் எழுதிப் போட்ட விடைகளைத் தவிர்த்தேன். அதனால், என்னுடைய ஆங்கிலப் பாட விடைத்தாளில் பல தவறுகள் இருப்பதை ஆசிரியர் சுட்டிக்காட்டினார். அவர் எழுதிப்போட்ட விடைகளை எழுதாததற்கு என்னைக் கண்டித்தார். ஆனால், விடைத் தாள்களை என்னிடம் தனியாகக் கடைசியாகக் கொடுக்கும்போது மட்டும் என்னைப் பாராட்டத் தவறியதில்லை. நான் சொந்தமாக ஆங்கிலத்தில் எழுதுவதையே அவர் விரும்புவது போல எனக்குத் தோன்றியது. அதனால், ஆங்கிலப் பாடத்துக்கு சொந்தமாக விடைகளை அளிப்பதை என் கல்லூரி நாட்களிலும் தொடர்ந்தேன். வழிகாட்டுப் புத்தகங்களைத் தவிர்த்தேன். சொந்தமாக எழுதும்போது பல தவறுகள் இருந்ததால் ஆங்கிலப் பாடத்தில் எனக்குக் குறைவான மதிப்பெண்களே கிடைத்து வந்தது.

    அங்கங்கே நான் படித்த படைப்புகளின் தாக்கத்தை மனதில் கொண்டு பள்ளியின் ஆண்டு மலரில் கட்டுரைகள் சொந்தமாக எழுதினேன். அவை வெளியானதில் எனக்கு மிகவும் பெருமை. ஆசிரியர்களும் பாராட்டினார்கள். ஒரு சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு எங்கள் தெருவில் வசித்த என்னை விட வயதில் சிறியவனான முத்துசாமி என்ற நண்பனுக்காகவும் ஒரு கட்டுரையை எழுதிக்கொடுத்தேன். I became a ghost writer then. அந்தச் சின்ன சம்பவத்தை சமீபத்தில் ஒரு நாள் முத்துசாமியுடன் மீண்டும் தொடர்பு ஏற்பட்டபோது நினைவுபடுத்தினான்.

    மேலும் மேலும் புதிய ஆங்கிலப் புத்தகங்களைப் படிக்கத் தொடங்கினேன். ஏர்ள் ஸ்டேன்லி கார்டனருக்கு அடுத்ததாக அகதா க்றிஸ்டி, ஜேம்ஸ் ஹாட்லி சேஸ் போன்றவர்களின் கதைககளைப் படித்தேன்.

    இடையில் ஆர். வி காவல் துறையில் ஐ. பி. எஸ்-சில் (IPS) தேர்வாகியிருந்தார். முப்பது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு Deputy Inspector General -ஆக பணி ஓய்வு பெற்றார். ஆனால், அவர் ஐ. பி. எஸ்-சில் சேர்ந்த பிறகு அவருடன் எனக்குத் தொடர்பு அற்றுப்போய் விட்டது.

ஆங்கிலத்தில் என்னுடைய ஆர்வம் கூடுகிறது

    கல்லூரியில் படிக்கும் காலத்தில் எங்களுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட ஆங்கிலப் பாடப் புத்தகங்களே எனக்கு ஆங்கிலத்தில் ஆர்வத்தை இன்னும் கூட்டியது. ஆங்கிலப் பாடங்களை நடத்திய விரிவுரையாளர்களும் என்னுடைய ஆர்வத்தைக் கூட்டும்படியாக சொல்லிக் கொடுத்தார்கள். அவர்களில் எனக்கு நினைவில் நிற்பவர்கள் திரு. தேவதாஸ் என்பவரும் திரு. அருளானந்தம் என்பவரும். ஷேக்ஸ்பியரின் நாடகங்கள் எனக்குப் பாடமாக இருந்தன. அந்த நாடகங்களை விரிவுரையாளர்கள் வாசித்துக் காட்டி விளக்கம் சொன்ன விதம் என்னை ஷேக்ஸ்பியரின் நாடகங்கள் மீது ஒரு பெரிய ஈடுபாட்டை உண்டாக்கியது. அதனால், என்னுடைய பாடத்தில் இல்லாத பல ஷேக்ஸ்பியர் நாடகங்களை வாசிக்கத் தொடங்கினேன். முக்கியமாக, Twelfth Night, Midsummer Night’s Dream, Othello, Hamlet, Merchant of Venice, King Lear போன்ற பல நாடகங்களின் தொகுப்பைப் புரிந்தாலும் புரியாவிட்டாலும் படித்தேன். ஆங்கிலத்தின் மீது எனக்குத் தொடர்ந்து ஈடுபாடு கூடிக்கொண்டே போனது.

    அதே போல பெர்னார்டு ஷா எழுதிய பிக்மாலியன் என்ற ஆங்கில நாடகம் எனக்குப் பாடமாக இருந்தது. எனக்கு மிகவும் பிடித்த நாடகங்களில் அதுவும் ஒன்று. ஜேன் ஆஸ்டினின் Pride and Prejudice என்ற கதையும் பாடமாக இருந்தது. ஏதோ ஒரு வருடம் பல பிரபல ஆங்கில எழுத்தாளர்களின் கட்டுரைகளின் தொகுப்பு ஒரு பாடப் புத்தகமாக இருந்தது. அதில் J. B. Priestly, Aldos Huxley, P. G Woodhouse, Bertrand Russel, H. G. Wells போன்ற பிரபல எழுத்தாளர்களின் படைப்புகள் என்னை ஈர்த்தன. Sesame and Lillies என்ற நூலை எழுதிய John Ruskin அவர்களின் எழுத்துக்கள் என்னைப் பலமாகப் பாதித்தன. என்னுடைய ஆங்கிலப் படைப்புகளிலும் அவரைப் போலவே பல வரிகளை தொடர் வரிகளாக, நீளமாக எழுதி வரும் பழக்கம் தொற்றிக் கொண்டது. அதை இன்றும் என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. S. T Coleridge எழுதிய A sight to dream of, not tell என்ற முக்கியமான வரிகள் அடங்கிய Christable, John Milton எழுதிய Paradise Lost, William Wordsworthu எழுதிய Daffodils போன்ற கவிதைகள் என் கவனத்தைக் கவிதைகள் பக்கமாகவும் திருப்பி விட்டன.

    முன்னம் ஆர். வி அவர்கள் சொன்னதை நினைவில் வைத்து Arthur Conon Doyle எழுதிய The Hound of the Baskervilles போன்ற ஷெர்லாக் ஹோம்ஸ் துப்பறியும் நாவல்களை கல்லூரி நூலகத்தில் படித்திருக்கிறேன். அதே போல இங்கிலாந்தின் பிரதமராக இருந்த வின்ஸ்டன் சர்ச்சில் எழுதிய இரண்டாம் உலகப் போரின் நினைவுகள் அடங்கிய பல பகுதிகளைக் கொண்ட புத்தகத்தைப் படித்தேன்.

என்னுடைய பிரத்யேக அகராதி

    பாளையங்கோட்டையில் கல்லூரியில் படிக்கும் சமயம் ஒரு பெரிய தடியான நோட்டுப் புத்தகத்தில் நான் படித்த புத்தகங்களிலிருந்து நான் கண்ட புதிய வார்த்தைகளையும் அதன் அர்த்தங்களையும் எழுதத் தொடங்கினேன். அந்த நோட்டுப் புத்தகத்தையும் பின்னால் நான் சென்ற இடங்களுக்கெல்லாம் எடுத்துச் சென்றிருக்கிறேன். எனக்கு அது ஒரு குட்டி அகராதி போல என்னுடனேயே பல ஆண்டுகள் இருந்து வந்தது. பின்னர் ஒரு சமயம் அந்த நோட்டுப் புத்தகம் சென்னையில் வெள்ளம் வீட்டிற்குள் புகுந்ததில் அழிந்து போய் விட்டது.

ஆங்கிலப் பேச்சுப் போட்டிகளில் கலந்து கொண்டேன்

    கல்லூரியில் படிக்கும் சமயம் ஆங்கிலத்தில் பேசவும் எனக்கு ஆர்வம் ஏற்பட்டது. என்னையும், நெல்லை வடிவேலு மற்றும் இன்னொரு சக மாணவனையும் (பெயர் நினைவில்லை) பல போட்டிகளுக்கு கல்லூரியின் முதல்வர் திரு. வேதசிரோன்மணி அனுப்பி வைத்தார். அதனால், பல பேச்சுப் போட்டிகளில் கலந்து கொண்டேன். அதில் கல்லூரிக்கும் சரி, எனக்கும் சரி பல பரிசுகள் கிடைத்திருக்கின்றன.

    முக்கியமாக பாளையங்கோட்டை ரோட்டரி கிளப் நடத்திய விவசாயம் தொடர்பான தலைப்பில் நடந்த ஒரு போட்டியில் நான் கலந்து கொண்டு முதல் பரிசு பெற்றேன். எனக்கு ஏழெட்டு புத்தகங்கள் பரிசாகக் கிடைத்தன. அதில் முக்கியமாக ஜவஹர்லால் நேரு எழுதிய Discovery of India, H. G Wells எழுதிய Time Machine, ஷேக்ஸ்பியரின் ஒரு நாடகம் போன்ற புத்தகங்கள் இருந்தன.  அந்தக் காலத்தில் அந்தப் புத்தகங்களையெல்லாம் படிக்கும்போது எனக்குப் பிரமிப்பாக இருந்தது. அந்தப் போட்டியில் நான் பேசியது பின்னால் இந்தியன் வங்கியில் சேரும் சமயம் நான் விவசாயத்தைப் பற்றி எழுதிய ஒரு கட்டுரையைப் பற்றிய ஒரு நல்ல அபிப்பிராயத்தை நேர்காணல் உறுப்பினர்களிடையே ஏற்படுத்தியிருந்தது. நேர்காணல் உறுப்பினர்கள் நான் எழுதிய கட்டுரையை ஒட்டியே ஒரு சில கேள்விகளைக் கேட்டபோது என் கட்டுரையை ஆழமாகப் படித்திருக்கிறார்கள் என்ற உணர்வை ஏற்படுத்தியது. அது ஏதேச்சையாக எனக்குக் கிடைத்த இன்ப அதிர்ச்சி.

    மதுரை காமராஜ் பல்கலையில் இன்னொரு முக்கியமான பேச்சுப் போட்டிக்கு என்னை அனுப்பினார்கள். மதுரா கல்லூரியில் வைத்துப் போட்டி நடந்தது. நான் நன்றாகப் பேசியிருந்தும் பெண் போட்டியாளர் என்ற ஒரே காரணத்துக்காக இன்னொரு பேச்சாளருக்குப் பரிசு கொடுத்தார்கள். அரசல் புரசலாக எனக்கு இது தெரிய வந்தது.

நான் வாங்கிய முதல் ஆங்கில அகராதி

    பின்னர் 1970-ல் இந்தியன் வங்கியில் சேர்ந்த பிறகு குன்னூர் கிளையில் என் முதல் மாதச் சம்பளத்தைக் கையில் பெற்றவுடன் நான் செய்த முதல் காரியம் எங்கள் வங்கிக்கு அருகே இருந்த ஒரு புத்தகக் கடையில் ஆக்ஸ்ஃபோர்டு பிரசுரத்தின் ஆங்கில அகராதி ஒன்றை எனக்கே எனக்காக முப்பது ரூபாய்க்கு வாங்கி அதன் முதல் பக்கத்தில் “This is for improving my English” என்று எழுதி நானே கையெழுத்து போட்டுக்கொண்டது. அந்த அகராதி இருபது வருடங்களுக்கும் மேலாக என்னுடனேயே பல இடங்களுக்கும் பயணம் செய்திருக்கிறது. துரதிருஷ்டவசமாக அதுவும் சென்னை வெள்ளத்தில் சேதமடைந்து விட்டது.

ஆங்கிலத்தை வளர்ப்பதற்கு புத்தகங்கள் படிப்பது அவசியம்

    வங்கியில் சேர்ந்த பிறகு வேலைப் பளுவுக்கு நடுவேயும் பல ஆங்கில நாவல்களைத் தொடர்ந்து படித்து வந்தேன். Nevil Shute, Arthur Haily, Irving Wallace, Ayn Rand, Robert Ludlum, Leon Uris, Frederick Forsyth போன்ற பல ஆங்கில எழுத்தாளர்களின் கிட்டத்தட்ட எல்லாப் புத்தகங்களையும் படித்திருக்கிறேன். பின்னர் வந்த காலங்களில் இன்று வரை Jeffrey Archer, Michael Crighton, Alistair Maclean, Clive Cussler, David Baldacci இப்படிப் பல எழுத்தாளர்களின் மர்ம நாவல்களைப் படித்திருக்கிறேன். ஒரு சில எழுத்தாளர்கள் பெயர்கள் விடுபட்டிருக்கலாம்.

    அப்படியாகப் பல புத்தகங்களைத் தொடர்ந்து படித்து வந்ததினால் ஆங்கிலத்துடன் என்னுடைய தொடர்பு தொடர்ந்து இருந்து வந்தது. ஆங்கிலத்தில் என்னால் நன்றாகப் பேச முடிந்திருந்தாலும் அலுவல் காரணமாகத் தமிழ், ஹிந்தி மொழிக்கலப்புடன் பேசிப் பேசி வந்ததில் என்னுடைய ஆங்கிலப் புலமை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மங்கிப்போனது உண்மைதான்.

நான் ஆங்கிலப் பேச்சாளரானேன்

    பின்னர் 2006-ல் நான் துபாயிலிருந்து பணி ஓய்வு பெற்று தென்காசியில் குடிபுகுந்த பின்பு பாரத் மாண்டிசோரி பள்ளியில் மாணவர்களை ஊக்குவிக்கும் விதமாக Personality Development பற்றிப் பேசச் சொன்னார்கள். அப்பொழுதுதான் என்னால் ஒரு பேச்சாளராகவும் மாற முடியும் என்பதைத் தெரிந்துகொண்டேன். பேச வேண்டியதைப் பற்றி முன் கூட்டியே என்னைத் தயார் செய்துகொண்டு நூற்றுக்கும் மேலான மாணவர்கள் முன்பு மைக்கைப் பிடித்து என்னால் பேச முடிந்தது. பாரத்தின் முதல்வரும் ஆசிரியர்களும் என்னுடையப் பேச்சை பாராட்டத் தொடங்கவே தொடர்ந்து அந்தப் பள்ளியிலும் வேறு சில பள்ளிகளிலும், கல்லூரிகளிலும் Personality Development, Motivation போன்றவற்றைப் பற்றி மாணவர்களுக்கும், ஆசிரியர்களுக்கும், விரிவுரையாளர்களுக்கும் பாடம் நடத்தியிருக்கிறேன்.  நாளாவட்டத்தில் எந்த முன் தயாரிப்பும் இல்லாமல் பேசத் தொடங்கினேன். மேடையில் ஏறி நின்று ஓரு பெரிய கூட்டத்தைக் கண்டால் சாதாரணமாக வரக்கூடிய பயம் எனக்குப் பொதுவாக என்றுமே இருந்ததில்லை.

    தொடர்ந்து என்னுடைய ஆங்கிலப் பேச்சுக்களுக்காக Personality Development, Motivation, Communication Skills, Leadership Development பற்றிய நூல்களை இன்றும் தொடர்ந்து படித்து வருகிறேன்.

ஆங்கிலத்தில் சொல்லிக்கொடுக்கத் துவங்கினேன்

    இதற்கிடையில் திரு. ராமகிருஷ்ணன் என்ற என் மனைவியின் நெருங்கிய உறவினர் ஆங்கிலத்தில் பேசுவது எப்படி என்று மாணவர்களுக்குச் சொல்லிக்கொடுக்கும் விதத்தை எனக்குச் சொல்லிக்கொடுத்தார். அவர் பல காலமாக அதைத் தன் தொழிலாகச் செய்து வந்தார். தன்னிடம் இருந்த ஒரு சில பயிற்சிப் புத்தகங்களையும் எனக்குக் கொடுத்து பள்ளிகளுக்குச் சென்று ஆங்கிலத்தில் பேசுவதற்குச் சொல்லிக்கொடுக்க ஊக்குவித்தார். ஆரம்பத்தில் எனக்கு அது பற்றிய பல சந்தேகங்கள் இருந்தாலும் அவருடைய உந்துதலால் பல பள்ளிகளில் பல ஆசிரியர்களுக்கு ஆங்கிலத்தில் பேசும் பயிற்சி வகுப்புகளை நடத்தியிருக்கிறேன்.  இருநூறுக்கும் மேலான ஆசிரியர்களும் முன்னூறுக்கும் மேலான மாணவர்களும் அந்தப் பயிற்சியை என்னிடம் எஎடுத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

ஆங்கிலத்தில் எழுத ஆரம்பித்தேன்

    பணி ஓய்வு பெற்று அமெரிக்காவுக்கு அடிக்கடி சென்று வந்த சமயத்தில்தான் இண்டெர்னெட்டில் என் வலைப்பக்கத்தில் (Blogging) எழுதும் பழக்கம் ஆரம்பித்தது. எனக்கென்று தனியாக ஒரு வலைப் பக்கத்தை பதிவு செய்துகொண்டேன். அதில் தொடர்ந்து எழுத ஆரம்பித்ததில் என்னுடைய எழுத்திலும் முன்னேற்றம் தெரிய ஆரம்பித்தது.

என் முதல் புத்தகம்

  

 தென்காசியில் வசித்து வந்த சமயத்தில்தான் ஆங்கிலத்தில் ஒரு முழு நாவலை எழுத ஒரு மையக் கருத்தும் பிறந்தது. அதே சமயம் சிறுகதைகளும் எழுத ஆரம்பித்திருந்தேன். ஏழு சிறுகதைகள் அடங்கிய ஒரு புத்தகத்தை வடிவமைத்து பாரத் மாண்டிசோரி பள்ளியில் உதவி முதல்வராக இருந்த திருமதி. உஷா ரமேஷ் அவர்களிடம் கொடுத்தேன். அவர் அதைப் படித்து விட்டு என்னுடைய கதைகளையும், நான் எழுதிய விதத்தையும் வெகுவாகப் பாராட்டினார். அதை ஒரு புத்தகமாக வெளியிடலாம் என்ற யோசனையையும் கொடுத்தார். பள்ளியின் முதல்வரான திருமதி. காந்திமதிக்கும் என்னுடைய எழுத்துக்களும், கருத்துக்களும், எழுதிய விதமும் பிடித்திருந்தது. புத்தகத்தை வெளியிட்டால் பள்ளியில் என்னுடைய புத்தகத்தை ஒரு Nondetailed book-ஆகத் தன் மாணவர்களைப் படிக்க வைப்பதாகச் சொன்னார். குற்றாலத்தில் பராசக்தி மகளிர் கல்லூரியில் டாக்டர் திருமதி. ராஜேஸ்வரி முதல்வராகப் பதவியேற்ற சமயம் அது. அவர்களிடமும் என் புத்தக வரைவைக் காட்டினேன். அவரும் படித்து விட்டு என்னுடைய கதைகள் மிகவும் நன்றாக இருப்பதாகப் பாராட்டினார். அவரையே என்னுடைய புத்தகத்துக்கு முன்னுரை எழுதிக்கொடுக்கக் கேட்டேன். உடனேயே ஒப்புக்கொண்டு முன்னுரை எழுதிக்கொடுத்தார்.

    2011-ஆம் ஆண்டு தென்காசி மேலகரம் சமுதாய நலக்கூடத்தில் ஒரு நிகழ்ச்சியில் பல முக்கிய பிரமுகர்கள் முன்னிலையில் என்னுடைய முதல் சிறுகதைத் தொகுப்புப் புத்தகம் வெளியிடப்பட்டது. புத்தகத்தின் தலைப்பு “Short Stories for Young Readers: Book 1” என்னுடைய முதல் புத்தகத்தின் ஒரு சில கதைகளை திரு. ராமகிருஷ்ணனும் படித்துப் பார்த்து அதை எப்படி எடிட் செய்யலாம் என்ற தனது வலிமையான கருத்துக்களைக் கொடுத்திருந்தார். அந்தப் புத்தகத்தின் சுமார் 150 பிரதிகளை பாரத் மாண்டிசோரி பள்ளி தனது ஏழாவதோ எட்டாவதோ படிக்கும் மாணவர்களுக்காக வாங்கிக் கொண்டது. மேலும் புதிய புத்தகங்களை உருவாக்குமாறும் அவர்கள் என்னைக் கேட்டுக்கொண்டனர்.

மேலும் புத்தகங்கள் வெளியிட்டேன்

    நான் சிறுகதைப் புத்தகங்கள் வெளியிட்டதில் பாரத் மாண்டிசோரி முதல்வர் திருமதி. காந்திமதி கொடுத்த ஊக்கத்தின் பங்கு மிகப் பெரியது. அதே போல என்னுடைய ஒவ்வொரு புத்தகத்தையும் முழுமையாகப் படித்து தனது கருத்துக்களை எனக்குத் தெரிவித்த திருமதி. உஷா அவர்களுடைய உதவி என்னை மேலும் மேலும் எழுதத் தூண்டியது. என்னுடைய முதலாவது சிறுகதைப் புத்தகத்தைத் தொடர்ந்து அடுத்தடுத்து மேலும் இரண்டு புத்தகங்கள் “Short Stories for Success for Young Readers: A New Lexicon Unfolded” மற்றும் “Short Stories for Young Readers: for Personality Development – Book 1” என்ற தலைப்பில் எழுதி வெளியிட்டேன். பாரத் மாண்டிசோரிப் பள்ளி என்னுடைய எல்லா சிறுகதைப் புத்தகங்களையும் ஆண்டு தோறும் தங்கள் பள்ளி மாணவர்களுக்காக வாங்கி வருகிறார்கள்.

    பாரத் பள்ளியைப் போலவே தென்காசியில் எம். கே. வி கே மெட்ரிக் மேல்னிலைப் பள்ளி, சுரண்டை ஸ்ரீஜெயேந்திரா மெட்ரிக் மேல்னிலைப் பள்ளியும் என்னுடைய புத்தகங்களை ஓரிரு ஆண்டுகளுக்கு வாங்கிக்கொண்டார்கள். விருதுநகர், மதுரை, திருநெல்வேலி, கோவில்பட்டி மாவட்டங்களில் முப்பதுக்கும் மேல் பள்ளிகளில் என்னுடைய புத்தகத்தை தங்கள் நூலகங்களுக்காக வாங்கிக் கொண்டார்கள்.

என் முழு நீள நாவல்கள்

    2011-ல் என்னுடைய சிறுகதைப் புத்தகம் எழுதிவரும் போது ஒரு முழு நீள ஆங்கில நாவல் எழுதும் ஒரு கருவும் என்னுள் உருவாகியிருந்தது. தாமிரபரணி ஆற்றங்கரையில் நடைபெறுவதாக என் கற்பனையில் உதித்ததுதான் What if Our Dreams Come True! An Uncommon Meeting with Lord Siva. எழுதி முடிக்க இரண்டு வருடங்கள் ஆகின. இந்தப் புத்தகத்தை பங்களூரில் Pothi.com இணையதளத்தில் அச்சு வடிவத்தில் வெளியிட்டேன். அதைத் தொடர்ந்து Lonely மற்றும் The Path என்ற தலைப்பில் இரண்டு ஆங்கில நாவல்களை வெளியிட்டேன். 2020-ல் Lonely II என்ற இன்னொரு நாவலை அமேசானில் வெளியிட்டேன்.

என் பொது அறிவுப் புத்தகங்கள்

    இடையில் என் கவனம் மாணவர்களின் நலனுக்காக பொது அறிவுப் புத்தகங்களை எழுதுவது பக்கம் திரும்பியது. நான் தென்காசியில் குடிபுகுந்த பிறகு மாணவர்களுக்காக பொது அறிவு சம்பந்தமான வினாடி-வினாப் போட்டிகள் நடத்தி வந்தேன். அந்தப் போட்டிகளுக்கு மாணவர்கள் தங்களைத் தயார் செய்து கொள்வதற்கு ஒரு வழிகாட்டிப் புத்தகம் இருந்தால் மாணவர்கள் இன்னும் சிறப்பாகப் போட்டியில் கலந்து கொள்ள வசதியாக இருக்கும் என்று நினைத்தேன். அந்த எண்ணத்தைத் தொடர்ந்து I want to know about … India, its States, and Important Cities என்ற தலைப்பில் இந்தியாவைப் பற்றிய பல புகைப்படங்கள் அடங்கிய புத்தகத்தை ஐந்து பகுதிகளாக வெளியிட்டேன். பின்னர், “Solar System,’ மற்றும் “Fundamentals of chemistry, Atom, and what is inside the Atom” என்ற தலைப்புகளில் இரண்டு புத்தகங்கள் தயாரித்து வெளியிட்டேன். 2020-21-ல் “Human Body and Health” என்ற தலைப்பில் இன்னொரு புத்தகம் தயாராகிக் கொண்டிருக்கிறது.

பயணம் தொடர்கிறது

    அப்படியாக என்னுடைய ஓய்வு நேரங்களை பயனுள்ளதாகச் செலவிட முயற்சி செய்து வந்திருக்கிறேன். இந்தப் பகுதியை எழுதும் இந்த நேரம் என்னுடைய வயது 73-ஐத் தாண்டியிருக்கிறது. வயதான காலத்தில் வாழ்க்கையில் ஒரு பிடிமானம் கிடைப்பதற்கு இதுபோன்ற முயற்சிகள் உதவி வருகின்றன. என்னுடைய வாழ்க்கை வீணாக வெறும் பொழுதுபோக்கில் மட்டும் செலவிடப்படவில்லை என்ற ஒரு மன நிம்மதியும் ஏற்பட்டு வருகிறது.

    இருந்தும் ஆங்கிலத்தில் நான் ஒன்றும் பெரிய மேதாவி அல்லது திறமைசாலி என்று சொல்லிக்கொள்ள முடியாது என்பதுதான் உண்மை. ஏதோ, ஆங்கிலத்தின் மேல் எனக்கு இருக்கும் ஒரு மோகத்தால் தொடர்ந்து முயன்று வருகிறேன்.

முக்கியமான ரகசியம்

    ஒரு முக்கியமான ரகசியம் என்னவென்றால், இன்றும் ஆங்கிலத்தில் எனக்கு இலக்கணம் தெரியாது, பிடிக்கவும் பிடிக்காது. இலக்கணத்தில் எனக்கு சந்தேகம் வந்தால் ஒன்று என் மனைவியிடம் கேட்பேன் அல்லது இண்டெர்னெட்டில் தேடுவேன். ஆங்கிலத்தில் பேசுவதற்கு மற்றவர்களுக்குச் சொல்லிக்கொடுக்கும்போது முதலிலேயே நிபந்தனை போட்டு விடுவேன் “இலக்கணம் சம்பந்தமாக என்னிடம் கேள்விகள் கேட்கக் கூடாது. அது எனக்குத் தெரியவும் தெரியாது,” என்று. ஒரு மொழியைப் பேசுவதற்கு இலக்கணம் தெரிந்திருக்க வேண்டும் என்ற அவசியம் கிடையாது என்பது எனது நம்பிக்கை. நாம் எல்லோரும் தமிழில் பேசக் கற்ற பிறகுதான் பின்னர் பள்ளியில் தமிழ் இலக்கணத்தைப் பற்றி ஒரளவு தெரிந்து கொண்டிருப்போம்.  அமெரிக்காவில் வசிக்கும் என் மூன்று வயதுப் பேரன் ஆங்கிலத்தில் பிளந்து தள்ளியிருக்கிறான். இவ்வளவுக்கும் ஐந்து வயது வரை அவன் பள்ளிக்குப் போகவில்லை. வீட்டில் தன் அண்ணனுடன் பேசிப் பேசியே ஆங்கிலத்தில் பேசக் கற்றுக்கொண்டான்.

நன்றியுரை

    ஆங்கிலத்தில் எனது ஆர்வத்தையும் ஈடுபாட்டையும் தூண்டிய (மறைந்த) திரு. ஆர். வி (ஐ. பி. எஸ்) அவர்களுக்கும், என்னைப் பல அங்கிலப் பேச்சுப் போட்டிகளுக்கு அனுப்பி ஊக்குவித்த ஜான்ஸ் கல்லூரி முன்னாள் முதல்வர் (மறைந்த) திரு. வேதசிரோன்மணி அவர்களுக்கும், என்னை ஒரு பேச்சாளராகவும் எழுத்தாளராகவும் அறிமுகப்படுத்தி ஊக்குவித்த பாரத் முதல்வர் திருமதி. காந்திமதி, உதவி முதல்வர் திருமதி உஷா, தாளாளர் திரு. மோகனகிருஷ்ணன் அவர்களுக்கும், என்னை ஒரு ஆங்கில ஆசிரியராகக் காண்பித்த (மறைந்த) திரு. ராமகிருஷ்ணன் அவர்களுக்கும் எனது மனமார்ந்த நன்றிகள். எனக்கு இன்றும் மானசீக நண்பர்களாக இருக்கும் பல ஆங்கில எழுத்தாளர்களுக்கும் நன்றி. 

&&&&&

My New E-book: “I want to know about…India, its States and Cities”

My New E-book: “I want to know about…India, its States and Cities”

Living in Tenkasi, during the last several years, I had been interacting with several groups of school children through my Youth Development programs. One impression I had been gaining was that several of these children – even from the matriculation schools - had lacked much awareness about anything outside the immediate place of their living. These rural children’s ideas about India, its several states and cities – with regard to its heredity, culture, history, current status and the future potential are generally perfunctory and need a lot of improvement. I had conducted regular classes on “India, its states and cities” for the children of the government-run middle schools. I had also conducted Quiz competitions on the same topic. These efforts had motivated at least some of these children learn more about our country.  Besides, these rural children also suffer due to the lack of an easy access to any comprehensive information about our country, though some information is always available in their text books, in bits and pieces. Not many read newspapers regularly too, thanks to the television media which is loaded too much in favor of commercial film and politics based programs. And, there is also very little motivation or encouragement for knowledge seeking among these rural children.

I had also been traveling to U.S.A regularly. Here, the young children have easy access to information through the internet. They get any information they want. However, there is also a lot of obsession among the children about computer video games and entertainment provided by several websites like YouTube. The children of Non-resident Indian parents too lack much information about India, except those provided to them by their parents. There is a vast amount of information about India on the internet, yet not available comprehensively to the school going children. I have found the children outside India are quite keen to know about India.

These two paradoxes – on one extreme, children have very little knowledge and access to information, and on the other, children wanting to know about India comprehensively – motivated me to think of preparing a comprehensive book on India, its states and cities.

So, I have now come out with a series of books, rather five volumes, under the title: “I Want To Know About…India, its states and cities”. They are comprehensive picture based E-books. I won’t call them exhaustive. They are more introductory. Quite a lot of information and pictures in one place, on India. Yet, something that could motivate the young children to research and find more information on specific areas and topics they would be further interested in, about India.  

The first volume, which gives an overview about India is ready for publication. This will be available as an E-book in the next few days. The remaining four volumes will be on Eastern India, Western India, Himalayan India and Central India. I intend to publish all of them in the next couple of weeks. The idea is: the children in India can read these books during their forthcoming annual school vacation. Besides, I also intend conducting Quiz programs on India, its states and cities, for the middle school children in Tirunelveli District, sometime during July, 2016 and this E-book will be handy for them.

I hope the book will be useful to the primary and middle school level children in India and outside. I have kept the introductory price of the E-book at a modest level. Just Rs.100/- per volume. That too, the money I receive, selling these books will go towards social and charitable activities of my L. N. Charitable Trust. Though, the book is a priced edition to begin with, over time, I intend making it available in electronic format at very much subsidized cost for the children of government and government-aided schools in Tamil Nadu. Printing these books might be a very costly affair and I might not venture into it unless some publisher is willing to take it up.

I exhort you all to buy my books and gift it to your children and friends. Books are great gifts to your children.

Please let me know how you felt about the books. Please write to me at: neelkant16@yahoo.com

Best wishes to all children.

T.N.Neelakantan

www.tnneelakantan.com

www.neel48.blogspot.com

A Book Review by a Reader on my novel: LONELY

In the Novel `Lonely`, the Author has knit the characters with different emotions, the most striking is the love sentiment seen in the relationship between Bhoomika and Mani shankar.  The  way Gowri reacts to the news of her husband`s deep attachment to another woman, of course prior to their marriage, is worthy of emulation by all spouses desirous of harmony and peace in their family lives.  The general perception of tough mindedness of men in uniform is disproved by Col.Panikker`s  spontaneous outflow of natural human feelings towards the helpless girl Shirmilee.  There are other characters like Misraji, Gopi and the Doctor couple worthy of praise.

Summing up can be aptly made in the Author`s own words thus `Nothing has ever been coincidence in life.  there is a PLAN behind.  What that Plan is we don`t know`.

R.Rajagopalan  

Retired Financial Consultant

Chennai 600 028  India

...............................................................................................................................

Thank you so much, Mr.Rajagopalan for your encouraging remarks on my book.

The print copy of my book: "LONELY" is available with www.pothi.com

A book review by a reader on my "WHAT IF OUR DREAMS COME TRUE! An Uncommon Meeting with Lord Siva"

`WHAT, IF OUR DREAMS COME TRUE` What a wonderful title the Book has been assigned! This is really a  Blue Print for creating a Welfare State.  Rightly, emphasis has been made that the Dream could be translated into reality only with the touch of Divine Grace.  Here Lord Siva plays the most important part of coming to the rescue of the right thinking human beings with good intentions whenever they get stuck without knowing the way forward.  Of all the important points that have come up for discussion amongst the persons involved in the noble task of conceptualising and achieving the Welfare State, the eradication of begging, that too by the children of tender age, is very touching.

To achieve meaningful results of this comprehensive and thoughtful exercise, the book should be in the hands of Persons in Authority. 

R.Rajagopalan

A Retired Financial Consultant

Chennai 600 028 India

...............................................................................................................................

Thank you so much, Mr.Rajagopalan for your very encouraging remarks on my book. 

The print copies of the book WHAT IF OUR DREAMS COME TRUE! are available at Pothi.com

Flashpoints of India - Part II (concluding part)

Reading the book: FLASHPOINTS by George Friedman, I was subconsciously driven to compare India as we see it today and Europe and to introspect on the flashpoints as applicable to India. India is not short on such flashpoints. The arguments that came to my mind are:

1.        India is still a nascent democracy, continuing its experiment with it. In my view, India was never one country until August 15, 1947 when it attained political freedom from the colonial rule of the Imperial British. Historically, we were a region ruled and controlled by regional satraps who called themselves kings or even emperors. Never in the history of India was the whole region ever been ruled by one person or entity. It is a union of hundreds of smaller regions that had remained either as the fiefdoms of local rulers or under the control of the colonial rulers, mainly the British.

2.       As a region ruled by monarchs, badshahs and sultans in different parts, India had always remained a divided land - divided by its various languages, religions, sects and subsects, castes and communities. Every ruler had indiscriminately exploited such division using deceits, lies, and force. The resultant scar on various communities have never disappeared.

      3.         India had remained one of the regions most invaded by external aggressors, leave alone the frequent mutual internal aggressions, wars and battles. The internal borders kept changing from decades to decades or even year to year depending on who ruled the particular region.

     4.      India had remained a rich place for its wealth, culture, literacy, manpower, natural resources, produces and markets. Commerce and trade with Indian subcontinent had always remained very lucrative. It has one of the longest, easily accessible seacoasts and deep harbors. The divisions and the lack of unity among the people had made the job of the aggressors quite easy.

       5.          India had been the birth place for a few major religions: Buddhism, Jainism, and Sikhism though these religions were all offshoots of the underlying doctrines of Hinduism, the religion of the majority of the region. Religious conflicts had existed even before the entry of Islam or Christianity into this region.

    6.     Many of the Indian rulers had enlarged their kingdom to include several parts of its neighboring areas like Afghanistan, Burma, Thailand, Indonesia, Malaysia, Sri Lanka and several smaller islands. In the process, cultures and religions have mingled and Indian cultural and religious practices had been sown in those regions that can be seen even today. Likewise, the invading Muslim and Colonial Christian rulers too, had left their deep impression in India’s soil that continues to be the cause of India’s perpetual agony over a number of issues, including its religions, even today. Cultures of India had comingled with those of the invaders – mainly the Muslims and Christians from the Northwest and West. Religion continues to be an unsolvable bone of contention among many.

     7.     The savage looting and exploitation of India’s resources had left deep scars among many within this region. Fundamentalist approaches within the majority religion – Hinduism – is slowly raising its head in a perceived attempt to counter and reset historical ‘blunders’,- as they call it - causing further suspicion and distrust from the minority religions.

     8.       When the euphoria over the freedom from the external rulers slowly died after the first few decades after India’s Independence, regional and sub-regional sentiments are getting strong day after day as had been seen a thousand years ago.

v  In early days, there were only resentment and complaints of regional imbalances in growth – north-south divide, using and distributing resources, political domination by one section, domination by a section in government services, administrative control and deprivation for many others etc.

v  Slowly, many of the States that were linguistically divided over the years after Independence have started showing signs of one-upmanship.

v  Sharing of resources had always been a bone of contention among various states. The states have started fighting with each other, as though they are different nations by themselves.

v  Many clamor for subdividing states into smaller ones, not for administrative conveniences alone, but for enjoying the fruits of power and control.

v  Many smaller states now feel that they had been taken for a ride about the natural resources available in their place and clamor for more control over their natural wealth and demand higher allocation of funds to them, without even a clear cut idea how they would use the extra cash.

v  Several large states remain backward and poor while smaller states with not so much resources are making tremendous progress. Illiteracy is still widespread in those backward states, even while their population growth shows no sign of abating. In these backward states gender, caste, community and religion are significant factors.

v  In politics, national level political parties have slowly lost their grip over the masses, yielding place to regional/sub-regional or religion and caste based political outfits. Smaller the outfit, better is their bargaining power for enjoying the fruits of power.

v  In vote politics, caste has stayed to be the dominant factor everywhere. The earlier stigma about being considered ‘backward’ in the community has disappeared and there is now rather a clamor to be treated ‘backward.’ To move forward, one needs to be backward as some political commentator had quipped.

    9.          India is delicately poised against its neighboring countries.

v  The smaller ones nurse a grievance that India is acting like a Big Brother while the Big Brother herself nurses serious doubts about its BB neighbor China.

v  Though, barring China others haven’t exhibited any territorial ambitions, yet, the borders continue to remain tense and contentious. The accession of Kashmir, a Muslim dominated region ruled by a Hindu king, to India had never been accepted in toto and had resulted in a couple of wars with the neighboring Pakistan, besides culminating in constant trouble in the borders and terrorism within Kashmir.

v  Pakistan still harbors their grievance against India for enabling the birth of Bangladesh, a region which was formerly part of Pakistan. Coupled with their own vested interest in Kashmir, Pakistan encourages cross-border terrorism, hurting India most, sending it into a constant state of vigil and fear about terrorist activities.

v  India is constantly worried about infiltration and migration from neighboring Bangladesh into the border States.

v  Tibet had been another disputed area, now fully part of China who are making several inroads along the disputed borders. The former spiritual ruler of Tibet, Dalai Lama, is still in exile, having taken refuge in India and this fact remains a constant eye sore to China.

v  Not everything seems okay with our northeastern borders too. Though the activities of armed separatist elements have greatly disappeared, the region continues to reel under constant terrorist activities.

v  India is doing a delicate balancing with Nepal who had always felt that India was acting as a Big Brother.

v  India’s relationship with Sri Lanka needs special mention. Sri Lankan Tamil issue is an emotive issue for the southern state of Tamil Nadu, with every political party vying with each other to claim sole championship of the cause of Sri Lankan Tamils. Constant friction due to trouble in fishing in the waters between India and Sri Lanka is causing terrible embarrassment to the State and the Centre. Besides, the passing of the control of the islands of Kacchatheevu into the hands of Sri Lanka raises political storm every now and then.  

    10.   To cap it all, the latest addend into the already boiling cauldron of unsolved issues is the religious sentiments of a section of the majority religion – the so called ‘Hindutva’ group who feel that the nation had suffered enough by constant appeasement of the religious minorities for political reasons by the erstwhile ruling elites. This section wants to reverse history and put things in ‘proper perspective’.

There must be more to the list, I am sure. I am also not embarking upon explaining these points.

In conclusion, even as the world is talking about and questioning the future of European Union – a visa free zone of several countries and the Euro currency – a unified currency to meet the challenges of the power of American dollars - created to avert future wars in the European region and to stabilize and make progress in the region in a peaceful environment, at least some in India too have started wondering - or questioning - about the Indian experiment as one nation. Hopefully, the experiment would survive and succeed even, as many seem to wish.

Flash Points of India

I just completed reading, with great interest, a new book titled: FLASH POINTS, written by George Friedman. The book begins with a detailed narration of how the Jewish family of George Friedman escaped from Hungary during 1949 to Vienna – to escape the communists – when he was just six months old and how the family landed in the U.S.A subsequently, crossing several borders – his mother first in New York and his father later in 1952. The modern-day European Union was crafted in large part to minimize built-in geopolitical tensions that historically have torn it apart. Friedman, attempts, mixing rich history and cultural analysis that its design is failing. FLASHPOINTS narrates a living history of Europe and explains its most volatile regions.

No continent is as small and fragmented as Europe. Europe today consists of fifty independent nations (including Turkey and Caucasus). Europe’s population density is 72.5 people per square kilometer. The EU’s density is 112 and Asia is 86. Europe’s geography means it can’t be united through conquest. It means that small nations survive for a very long time – with long memories that make trust and forgiveness impossible. The map of Europe in 1000 is similar to the map of 2000. Europe has been a place where wars repeated themselves endlessly.

Europe is divided into borderlands, where nations, religions, and cultures meet and mix, but they can also be the places where the wars are fought. These are flashpoints. In World War I and II all the borderlands in Europe became flashpoints that sparked and set off fires that grew and spread. There is frequently a political border within, but the borderland itself is wider and in many ways more significant. The most important borderland divides the European peninsula from the European mainland, the West from Russia. There is another borderland between the French and German worlds, stretching from the North Sea to the Alps. The Balkans are the borderland between Central Europe and Turkey. The Pyrenees range of mountains in the southwest Europe are the borderland between the Iberians (of Spain, Portugal and Andorra) and the rest of the Europe. There are even smaller ones surrounding Hungary, where Hungarians live under the rule of Romanian and Slovakian states. There is even a water border – the English Channel, separating the Britain from the continent.

Europe rebuilt itself with difficulty and with help from its victors and, was given back its sovereignty by the actions of others. Europeans ceded their empire, their power, even in some ways their significance, to the principle that they should never again experience the horror of those years nor live on its precipice as they did in the Cold War.

The Institution, created to ban their nightmares was the European Union. Its intent was to bond European nations so closely together in such a prosperous enterprise that none of its nation members would have any reason to break the peace or fear another. Ironically, Europe had struggled for centuries to free nations from oppression by other nations and make national sovereignty and national self-determination possible.

The question is whether the conflict and war have actually been banished or whether this is merely an interlude, a seductive illusion. Europe is the single most prosperous region in the world. Its GDP collectively is greater than that of the United States. It couches Asia, the Middle East, and Africa. Another series of wars would change not only Europe, but the world.

I had always wondered why in India we can’t make history lessons as interesting as the description about Europe’s Flashpoints goes about in this book. My impressions about ‘History’ as an academic subject was: history was dull, mundane, mere statement of facts (whether true or false) without giving an opportunity to the student to introspect and interpret history. As someone said, ‘History is the lies of the victors and the self-delusions of those defeated.’

The book is revetting, thought provoking and makes history, engrossing to read about.

Reading the book: FLASHPOINTS, I was subconsciously driven to compare India as we see it today and Europe and to introspect on the flashpoints as applicable to India. The arguments I would put forth are:

                                                                                        ...... to be continued

Writing of a novel - What inspired me?

Thenews item: Zameen Devarkulam a tech-savvy village that appeared in The Hindunewspaper on 15th Dec, 2014 makes interesting reading.

The article proves again that where there is a will, there is a way.

Incidentally, I am compelled to write about writing of my novel: “WHAT IF OUR DREAMS COME TRUE! AN UNCOMMON DIALOGUE WITH LORD SIVA”

A few of the initial readers of my novel had commented that the novel was idealistic and a ‘feel-good’ book. Some had said it was filmatic. However, what I wrote in the novel was actually my dream too. As a stubborn commoner, a disciplinarian, an idealist, a perfectionist and generally someone who is in the wrong place most times, as I believed about myself, I had unique dreams. I detest many things that go around me, like many of you. I had always felt powerless in the face of many happenings around me, again like many of you. I had cursed myself for my helplessness and lack of courage to do something about what I see around me. All that I could do was to dream and put my dream into words in the form of a book.

I was inspired to write this book based on my memory about a news item that I read several years ago that a village in Tamil Nadu decided to manage its affairs on its own without looking for any support from the district or central administration.

Here is the broad synopsis of my book: WHAT IF OUR DREAMS COME TRUE! AN UNCOMMON MEETING WITH LORD SIVA

“It must be sometime around 1945. Poornam, a teenager and orphan, had some severe stomach pain and was in a local hospital. Medicines hadn’t relieved him from the pain. Lord Siva appeared before him in his dream and cured him instantly. HE also ordained Poornam to visit HIM in seven of his places.

Based on the advice of a local, village astrologer, Poornam set out to visit Siva temples along the banks of the river Tamirabarani, to pay obeisance to Lord Siva.

His first destination was Courtallam, a beautiful land of waterfalls along the river Chitharu, a tributary of Tamirabarani . There he was confronted by a Sadhu who lured him to his eclectic hideouts in the dark hills. Spending his initial seven years, chasing the ever-eluding Sadhu, Poornam received his enlightenment in a dark cave, after several traumatic experiences.

Armed with his enlightenment at a young age, his next destination was Papanasam, a renowned aboard of Lord Siva, where, in the hills the river Tamirabarani has its origins and where, as people believed, Lord Siva relieved people of the karmic effect of their past sins. The places around Papanasam had witnessed several floods in its history and several villages had been deluded when the river Tamirabarani was in spate flowing down the rough, sloppy terrains. Poornam felt that the area needed several check dams to prevent flooding and so that the water became available for the agriculture. A tumultuous period of seven years struggle followed before he could begin the construction of three check dams with money coming from people all over the country and from abroad.

His next destination was Brahmadesam, another aboard of Lord Siva, close-by. Here, Adhi, a great descendent of one of the Brahmins of 15^th century who had received a vast piece of land as a grant and endowment for a public purpose from one of the then Venad kings, awaited Poornam’s arrival. Over the centuries, the vast land had already been usurped by several people regardless of caste, creed, and religion. But Adhi had evidence that could prove beyond any doubt that he was the legal heir to those properties.  The final proof was dug under the ground in the temple of the place. Poornam and Adhi retrieved the proof. With the help of a Samaritan judge in the court, who relinquished his job to fight for Adhi, they fought a remarkable, legal battle to retrieve the land for its original purpose. The seven year legal case became a historic event for future usurpers of temple land and properties.

Poornam then went to Cheranmahadevi, Tiruppudaimaruthur, Sernthapoomangalam and finally, Srivaikuntam, all places along the river Tamirabarani and in each place, he had a unique struggle for something that touched everyone’s life, something we all dreamt about, but felt completely helpless about.

When Poornam was past his eighties, an international television channel decided to air his story for the world to know and he died watching himself on the television.”

To read the full story, you may have to buy the book for online reading from www.amazon.com. Please search for books by T.N.Neelakantan in Amazon and you will get all my books published through it.

My fourth book: “Lonely” is available in the print form through www.pothi.com

Why we in Tamil Nadu are still unable to eradicate begging in public places?

I was returning from Madurai by train, a couple of days ago. At Thiruthangal station, an adolescent boy, his hands crippled somewhat, came begging window after window, with very little success. When he knew that I was about to take out my wallet to offer him some money, he made a request to give him ten rupees so that he could eat something for the day.....................http://neel48.blogspot.in/2014/11/why-we-in-tamil-nadu-are-still-unable_8.html

Here you go with:"What If Our Dreams Come True! An Uncommon Meeting with Lord Siva" - Chapter 37

Chapter 37

In the last three months, I had no thoughts other than being with Ambalam. By the grace of Lord Siva, my visions came true. Ambalam miraculously recovered from his stroke. His movements were free now and his speech very intelligible.

“Shall we make a move?” I asked him one day.

Without raising any further question, he said, “I am ready now!”

I had a feeling that I needed Ambalam much more than he needed me. Lord Siva had shown me a project and Ambalam would be an asset.

Radhika gave us a tearful farewell. What a magnanimous girl she was! Single handedly, she had managed Ambalam for a few years without any expectations. We assured her we would soon come back to her for a purpose.

When we reached the bus stand, Mallika was waiting for us there, with tears in her eyes. She knew we were leaving. She had frequented Ambalam more often, when I had stayed with him. Once I asked her whether my talking to her ‘demon’ would improve things and she said the demon was incorrigible. I didn’t know what really was going wrong between them. May be the time had not come for a solution or they had still not learnt anything from their life. ‘Mallika akka was very nice to me, no doubt. Was she equally nice to her husband too?’

We were waiting for a bus to take us to Cheranmahadevi. Somewhere in the background, we heard the voice of a woman singing. We turned around and saw a small crowd in another corner of the bus stand.

The three of us silently exchanged a curious look and slowly walked to the corner from where the music was coming. At the centre of the crowd there was a young mother sitting on barren ground and singing an old Hindi film song. She was holding a baby on her lap. She was fair, tall and looked agreeably beautiful. A worn out cloth was spread in front of her. Though Hindi language was rarely spoken and understood in our State, people in the crowd seemed to relish her Hindi songs. Her voice was very melodious.

“It is from the film ‘Awara’ by Raj Kapoor and Nargis  in 1951 and the music is by Shankar Jaikishen.  Have you not heard the song ‘Ghar Aaya Mera Pardesi’?” asked Ambalam excitedly.

How could I know? I had not watched a movie for years. Ambalam was in the army and might have known Hindi. He must have heard this song earlier.

“She sings flawlessly. The same tune, same voice, same energy.” Ambalam was full of excitement.

We went closer. People were moving in and out of the crowd. Hardly anyone seemed to be dropping money for the girl. The little baby was dozing, listening to her singing.

When the song was over Ambalam went closer and told her, “You sing so well. You have a very melodious voice. May Lord Siva bless you! How old is this baby?”

“She is just going to be two now. Please give us some money. No one seems to take pity on us. The baby didn’t have any worthwhile food in the last two days.”

Ambalam looked at me as I put my hands into my pocket. There was some money for our bus tickets. Nothing more.

Understanding our predicament, Mallika immediately withdrew a small purse from inside her blouse, removed a ten rupee note and gave it to that lady. Those days, ten rupees was a big money for Mallika.

“Can you come with us to Cheranmahadevi?” asked Ambalam, without even consulting me.

Mallika gave an assuring look to that lady.

Without second thoughts, the lady bundled her small cloth and was ready to go.

“Can I get some milk for my girl before we go?” That was the only question she had. “You may call me Ambika, Right!” She went to a small tea shop turning back every now and then as though she wanted to make sure that we waited for her.

So, when we boarded the bus, we were a small team of mendicants that included me. Mallika waved her hands emotionally as the bus left. “Keep in touch!” we heard her shouting from behind.

*****
Did you like it?

Do you want to read further?

Buy the book from Amazon.com using the link
http://www.amazon.com/What-Our-Dreams-Come-True-ebook/dp/B00J6ZLNBU/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1416014652&sr=8-1&keywords=what+if+our+dreams+come+true&pebp=1416014650535